Efficiëntie door ergonomie

Ergonomie bij de fiets helpt niet alleen pijn te vermijden cq. verminderen, maar ook bijzonder efficiënt te fietsen. Het devies is om zo weinig mogelijk energie voor een traject te verbruiken. Hoe dat werkt, lees je hier.

Vloeiende pedaalslag

Als eerste heb je de zogenaamde "vloeiende pedaalslag" die strikt genomen helemaal niet bestaat. Daarmee wordt bedoeld dat men in de cyclus van de pedalen niet alleen vooraan omlaag duwt, maar achter het been licht optilt of bij klikpedalen zelfs aan de pedaal trekt. Dat is echter niet gemakkelijk en wordt alleen door professionele wielrenner goed beheerst. Maar ook jouw efficiëntie van het trappen neemt toe met elke tocht, want het samenspel van spieren en het brein als besturingsorgaan wordt voortdurend verbeterd. Daar draagt een optimale zithouding voor een belangrijk deel bij.

Spierspel

Tijdens een pedaalslag moeten de verschillende spiergroepen van het been gecoördineerd hun bijdrage tot de voorwaartse kracht leveren. Dat gaat niet zo maar, maar alleen exact afgestemd. De kniestrekkers mogen bijvoorbeeld alleen in het voorste deel van de pedaalslag werken, in het achterste moeten ze ontspannen zijn, zodat ze niet het werk van de kniebuigers belemmeren. Klinkt dat ingewikkeld? Dat is het ook. En wel zeer ingewikkeld, want wetenschappers vermoeden in het perfecte samenspel van de spieren het geheim van zeer succesvolle wielersporters. Helaas is deze vaardigheid slechts beperkt te verbeteren.

Pijnvrij fietsen

Ergonomie bij de fiets heeft vooral het doel om pijnvrijer te fietsen. Ook daarvoor moet het samenspel van de spieren perfect afgestemd zijn. Als de arm- of rugspieren ten opzichte van hun individuele fitness-toestand te veel werk om vast te houden moeten doen, reageren ze met pijn. Dat is simpele spierpijn door vermoeidheid, die je het plezier aan het fietsen kan vergallen. Daarom is het zo belangrijk om een zithouding te vinden die past bij de eigen lichamelijke omstandigheden en weinig of liefst geen klachten veroorzaakt.